کربوراسیون گازی

در این فرآیند، با افزایش درصد کربن سطح قطعه، میزان سختی در سطح افزایش می یابد، که عمق و میزان سختی متاثر از عناصر آلیاژی فولاد و فاکتورهای کنترل فرآیند می باشد. معمولا در فرآیند کربوراسیون رسیدن به عمق نفوذ از 0/075 تا 1/5 میلیمتر قابل اجرا است که میزان سختی آن در حدود 50 تا 60 HRC می باشد.
این فرآیند به چندین روش قابل اجراست که عبارتند از جامد( به روش پودری)، مایع ( با استفاده از حمام نمک سیانوری)، گازی ( به کمک گاز غنی از کربن). در میان روش های فوق بهترین و اقتصادی ترین روش فرآیند گازی می باشد.
عملیات حرارتی سایا فرآیند کربوراسیون گازی را توسط سه کوره اتمسفر کنترل شده انجام می دهد که مزایای زیادی نسبت به دیگر روش ها دارد که می توان به تکرار پذیری و یکنواختی در تولید انبوه و ایجاد حداقل اعوجاج ناشی از عملیات حرارتی و اکسیداسیون در قطعات اشاره کرد. از جمله قطعاتی که به روش کربوراسیون سخت کاری می شوند می توان به چرخ دنده ها اشاره کرد.